Rhodesian ridgeback wygląd. Rhodesiany to harmonijnie zbudowane, dostojne, eleganckie i muskularne psy średniej wielkości. Wysokość w kłębie psa samca wynosi 63 – 68 cm przy masie ok. 39 kg, a samicy 61 – 66 cm przy masie ok. 32 kg. Głowa jego jest wydłużona i płaska, szeroka między uszami. Kufa długa i mocna, z dobrze Jest też niekłopotliwy w utrzymaniu. Doskonale się czuje w stadku, ale najlepiej psów tej samej rasy. Wobec obcych jest ufny i serdeczny, nie nadaje się na stróża. W domu spokojny, ale energię musi wyładować na spacerze. Jest bardzo czujny, nigdy jednak nie hałasuje bez powodu. Szczeka tylko w wyjątkowych sytuacjach. Jest taka rasa psów, której nikt nie lubi A cała reszta to przyjaciele ludzi Więc jeśli mo Epis DYM KNF のJa I Pies の歌詞. 曲名、アーティストまたは歌詞を入力 Afgańska rasa psów jest uważana za nieprzewidywalną w swoich działaniach. Jest to ciekawskie i inteligentne zwierzę, wyróżniające się niezależnością, uporem i ostrożnością. Potrzeba dużo czasu i cierpliwości, aby zdobyć zaufanie takiego przyjaciela, a dopiero potem możesz liczyć na wzajemne zrozumienie i posłuszeństwo. Tekst piosenki: Jest taka rasa psów, której nikt nie lubi. a cała reszta to przyjaciele ludzi. więc jeśli mordo, mordo. znowu łapię stres. idę na spacer ja i pies. Ja i pies, pies. Ja i pies, pies. Ja i pies, pies. Oto bardzo charakterystyczna rasa. Shar pei to pies z pomarszczonym pyskiem oraz z pomarszczoną skórą. Psy nie należą do najłatwiejszych zarówno jeżeli chodzi o pielęgnację, jak i wychowanie. Do tego trzeba bowiem mieć bardzo dużo cierpliwości, a także być konsekwentnym. Sharpey jest psem odważnym, ale też jest dość nieufny . Marzy Ci się rottweiler lub buldog amerykański? Bez zezwolenia nie możesz ich kupić. Według przepisów, na prowadzenie hodowli lub utrzymywanie ras psów uznawanych w Polsce za agresywne najpierw należy uzyskać odpowiedni dokument. Jak to zrobić? Jaki jest koszt wydania takiego zezwolenia? Które psy znajdują się na liście? Szczegóły na ten temat znajdziesz w materiale poniżej. Zezwolenie na hodowanie lub utrzymywanie psa rasy uznawanej za agresywną Choć wydawać by się mogło, że możemy w każdej chwili kupić psa takiego, jaki się nam marzy, sytuacja jest o wiele bardziej skomplikowana. W przypadku ras tzw. agresywnych do nabycia psa musimy zdobyć odpowiednie zezwolenie. Otrzymamy je, jeżeli zapewnimy organ wydający dokument, że pies będzie lub jest utrzymywany w warunkach i w sposób, które nie stanowią zagrożenia dla ludzi lub zwierząt. Zezwolenie powinniśmy załatwić jeszcze przed kupnem psa lub rozpoczęciem hodowli psów. Usługę można zrealizować w: urzędach miast lub gmin urzędach dzielnicowych Warszawy urzędach miast na prawach powiatu Rasy psów uznane w Polsce za agresywne - lista Zezwolenia wymaga prowadzenie hodowli lub utrzymywanie psa następujących ras uznawanych za agresywne: Jak uzyskać zezwolenie na posiadanie rasy psów agresywnych? By uzyskać zezwolenie na prowadzenie hodowli lub utrzymywanie psa rasy uznawanej za agresywną należy złożyć wniosek w urzędzie miasta lub gminy, na terenie której planujemy prowadzić hodowlę psów. Nie możemy zapomnieć o dołączeniu do niego oryginalnego dowodu opłaty skarbowej. We wniosku należy podać: dane wnioskodawcy (właściciela) psa nazwę rasy psa liczbę zwierząt opis miejsca i warunków w jakich wnioskodawca zamierza utrzymywać psa (mieszkanie w bloku, dom wolno stojący, rodzaj ogrodzenia) oraz (o ile są znane) inne dane dotyczące psa np.: pochodzenie datę urodzenia płeć sposób oznakowania adres miejsca utrzymania Ile trzeba czekać na takie zezwolenie? Jaki jest koszt? Na zezwolenie czeka się nie dłużej niż miesiąc. Termin może się jednak wydłużyć do 2 miesięcy. Wtedy zostaniemy uprzednio o tym poinformowani. Koszt zezwolenia wynosi 82 złote. W przypadku, gdy urząd odmówi wydania zezwolenia, można się odwołać do samorządowego kolegium odwoławczego. Mamy na to 14 dni od dnia doręczenia decyzji za pośrednictwem urzędu, który wydał decyzję. Więcej informacji znajdziesz także na rządowej stronie Czy rozpoznasz rasy psów? Sprawdź się! Pytanie 1 z 17 Co to za rasa? owczarek niemiecki owczarek podhalański ogar polski HIGH LEAGUE, FORMA NA LATO, KASA NA KOMUNIĘ, GALANTIS vs ROXETTE | ESKA XD #049 ZadowolonyKlasyfikacja i klasyKlasa dla dzieci Klasa szczeniąt Klasa młodzieży Klasa pośrednia Klasa otwarta Klasa pracująca Klasa mistrzowska Klasa weteranów Czym jest "Klasa Wystawowa", "Klasa Rasy" i "Klasa Zwierzaków" w hodowli psów?Klasa pokazowa i najwyższej klasy klasa trzciny Ret-klasa Niezależnie od rasy, wszystkie psy wystawowe są podzielone na pewne klasy, w których pożądane jest zrozumienie nie tylko doświadczonych, ale także początkujących hodowców psów, którzy mają zwierzę z i klasyKlasyfikacja według klasy wynika z cech wiekowych zwierzęcia, dlatego istnieje odpowiednia klasa wystawowa dla każdej kategorii wiekowej. Dziś stosuje się podział na dziewięć głównych klas, a prawie w każdej z nich biorą udział psy, które pretendują do przypisania im określonego dla dzieciKlasa obejmuje nowo narodzone szczenięta w wieku od trzech do dziewięciu miesięcy. Najczęściej demonstracja zwierzęcia w tej klasie służy do celów reklamowych i obejmuje sprzedaż szczeniąt od dziedzicznych rodziców - przedstawicieli szczeniątDotyczy psów w wieku od sześciu do dziewięciu miesięcy. Wystawa pozwala ocenić poziom potencjalnych możliwości każdego szczenięcia rasowego. Oceniane są takie parametry psychofizyczne zwierzęcia jak wzrost, waga, zewnętrzne wskaźniki wełny i skóry, reakcja na bodźce młodzieżyObejmuje psy w wieku od dziewięciu do osiemnastu miesięcy. Zwierzę biorące udział w tej kategorii wiekowej otrzymuje już pierwsze oceny, które są pośrednie, dlatego nie dają prawa do hodowli pośredniaKlasę tę reprezentują psy rasowe w wieku od piętnastu miesięcy do dwóch lat. Wystawiane zwierzę może kwalifikować się do tytułu, ale najczęściej na tym pośrednim etapie oceniane są psy niedoświadczone lub w ogóle nie biorące udziału w otwartaPsy wystawiane w tej kategorii mają ponad piętnaście miesięcy. Klasa otwarta obejmuje dorosłe osobniki i dość doświadczone zwierzęta pokazowe, które w pełni spełniają określone pracującaPsy rasowe, które uzyskały już tytuły przed tą klasą biorą udział w wystawach tej klasy. Z reguły to tutaj psy championy ubiegają się o wyższy mistrzowskaW tej klasie wystawiane są psy powyżej piętnastego miesiąca życia. Warunkiem uczestnictwa jest obowiązkowa obecność różnych tytułów u zwierzęcia. Również w klasie wprowadzane są psy-czempiony międzynarodowi, które ze względu na pewne okoliczności nie są w stanie dotrzeć do końca programu weteranówPrzeznaczony dla psów powyżej ósmego roku życia. W tej klasie dopuszczane są psy weteranki z hodowli. Pozwala to na zwiększenie popularności klubu lub szkółki, w której znajdują się najcenniejsze zwierzęta do pracy interesujące! Zwycięzca klasy zostaje wyznaczony w naszym kraju jako „PC”. Ten sam tytuł, który otrzymał zwycięzca klasy podczas udziału w wystawie międzynarodowej, jest oznaczony jako "CW".Czym jest "Klasa Wystawowa", "Klasa Rasy" i "Klasa Zwierzaków" w hodowli psów?Podczas hodowli psów urodzone szczenięta mogą mieć różne cechy jakościowe, które wpływają na określenie wartości zwierzęcia, a także jego przeznaczenia. Nie jest tajemnicą, że niektóre szczenięta zupełnie nie nadają się do wykorzystania jako potencjalni producenci w hodowli, więc ich głównym celem jest po prostu oddany i lojalny przyjaciel zwierzaka. Aby sklasyfikować wszystkie urodzone szczenięta zgodnie z takimi cechami, hodowcy psów i opiekunowie psów stosują następujące definicje:„Najlepszy program”"Pokaż klasę"„Brid-klasa”„Klasa zwierząt”W celu prawidłowej oceny zakupionego zwierzaka zaleca się zapoznanie z podstawowymi parametrami szczeniąt z każdej pokazowa i najwyższej klasyPrzyjęło się odnosić do tej kategorii najlepsze szczenięta z miotu, które mają świetne perspektywy wystawowe. Takie zwierzę w pełni spełnia wszystkie standardy rasy i może mieć minimalne wady przy całkowitym braku jakichkolwiek wad rasy. Szczenięta z najlepszych pokazów mają zazwyczaj od pięciu do sześciu miesięcy, są w pełni zgodne ze standardami i nie mają wad. Taki pies jest wzorcem rasy, dlatego zwierzę to najczęściej wykorzystywane jest w pracy hodowlanej trzcinyKategoria obejmuje zwierzęta całkowicie zdrowe, o doskonałym rodowodzie i dobrych cechach dziedzicznych rozrodu. Przy spełnieniu określonych warunków i kompetentnym doborze pary, to właśnie z takich zwierząt często można uzyskać potomstwo, które będzie klasyfikowane jako „klasa pokazowa”. Z reguły samice należą do tej klasy, ponieważ samce o podobnych cechach najczęściej należą do niższej „klasy zwierząt domowych”.To interesujące! Fakt, że rasa taka jak Chin japoński, która należy do klasy Ras, jest niezwykle ceniona i jest najczęściej wykorzystywana jako główny materiał hodowlany do hodowli się odnosić do tej kategorii wszystkie szczenięta odrzucone z miotu. Takie zwierzę najczęściej ma jakiekolwiek niezgodności z głównymi standardami rasy, w tym niedostatecznie poprawną barwę, oznaki ubytków wełny lub defektów, które nie zagrażają życiu zwierzęcia, ale mogą negatywnie wpływać na cechy rozrodcze. Psy tej klasy nie biorą udziału w hodowli i nie są zwierzętami wystawowymi, co jest wykazane w dokumentach towarzyszących. Ta klasa obejmuje również wszystkie szczenięta urodzone w wyniku nieplanowanego hodowle i hodowcy prywatni sprzedają szczenięta należące do klasy Rasa i Zwierzaka. Cena za zwierzę klasy wystawowej i najwyższej jest maksymalna, ale z reguły właściciele hodowli i doświadczeni hodowcy nie godzą się na rozstanie z takim psem, nawet za bardzo duże pieniądze. Na pewno spotkałaś się kiedyś z pojęciem seksizmu. Najczęściej kojarzy nam się z zachowaniami, które dyskryminują płeć żeńską, jednak w obecnych czasach to określenie zyskuje coraz szersze znaczenie. Czym jest seksizm? Kiedy powstał? Jak walczyć z jego przejawami? Podpowiadamy. Czym jest seksizm? Seksizm to z definicji dyskryminacja osoby lub grupy osób ze względu na płeć. Wiąże się przede wszystkim ze stereotypami, mówiącymi o tym, że jedna płeć jest lepsza lub powinna być bardziej uprzywilejowana od drugiej. Zachowania seksistowskie mogą wynikać z wyuczonego schematu myślenia, braku tolerancji i empatii, uwarunkowań kulturowych i społecznych lub ze strachu. W jaki sposób może przejawiać się seksizm? Między innymi poprzez: nierówne płace dla obu grup płciowych, na przykład mężczyzna będzie zarabiał więcej od kobiety na tym samym stanowisku, brak praw wyborczych dla jeden z płci, na przykład kobiety nie mogą głosować w wyborach państwowych, molestowanie seksualne, mobbing, wynikające z przeświadczenia, że jedna płeć jest słabsza od drugiej, nierówne prawa w walce o opiekę nad dzieckiem po rozwodzie, niemiłe żarty opierające się na stereotypach dotyczących danej płci, seksizm językowy, czyli tworzenie nazw, które dyskryminują jedną płeć. Seksizm dawniej i dziś Termin seksizm powstał w latach 60. XX wieku i jest z nami do dziś. Oznacza on nierówne traktowanie ze względu na płeć, czyli dyskryminację jednej z płci w porównaniu do drugiej. Oczywiście, dawniej seksizm skupiał się na dyskryminacji płci żeńskiej, która posiadała o wiele mniej praw niż płeć męska. Nie możemy zapomnieć, że jeszcze kilkadziesiąt lat temu życie kobiet wyglądało kompletnie inaczej niż teraz. Panie miały o wiele gorszy dostęp do edukacji, co przekładało się na brak możliwości podjęcia pracy w większości ścieżek zawodowych. Dodatkowo, ich prawa wyborcze w wielu krajach były mocno ograniczone. W dawnych czasach rolą kobiet było wyjście za mąż, rodzenie dzieci i zajmowanie się domem. Nie ma w tym nic złego, jeśli jest to świadomy wybór kobiety. Niestety, często nie miały one po prostu innej opcji. Na szczęście kobiety zaczęły walczyć o zmianę takiego stanu rzeczy. Batalie o równouprawnienie trwały przez wiele lat, jednak większość z nich zakończyła się sukcesem. Seksizm wobec płci żeńskiej dalej istnieje, jednak z roku na rok jest coraz mniej akceptowany społecznie, dzięki czemu występuje coraz rzadziej. W obecnych czasach seksizm dalej w większym stopniu dotyka kobiet, jednak mężczyźni też spotykają się z dyskryminacją ze względu na płeć. Najczęściej zdarza się ona podczas walki o prawa do opieki nad dzieckiem w przypadku rozwodów. Często pociecha “z automatu” zostaje z matką, a jej kontakt z ojcem zostaje utrudniony. Mężczyźni zrzucają winę na działanie systemu prawnego w naszym kraju, który faworyzuje matkę w przywilejach rodzicielskich, i ogranicza prawa ojca do opieki nad dzieckiem. Inna sprawa, że części mężczyzn jest to na rękę, że "mają dziecko z głowy", wręcz potrafią uchylać sie od płacenia alimentów i jest to w naszym kraju plaga. Seksizm w pracy Najczęstszym przejawem seksizmu w pracy jest występowanie nierównych płac na tych samych stanowiskach dla osób różnych płci. Niestety, w dzisiejszych czasach kobiety dalej skarżą się, że zarabiają mniej niż mężczyźni, wykonując dokładnie te same obowiązki. Seksizm może być też związany z problemem z awansem (tzw. szklany sufit), a także brakiem zaufania ze strony przełożonego (tak, bo najczęściej faceta szefa, ale zdarza się, że i kobieta kobiety nie awansuje ze względu na płec!), wynikającego z poglądu, że jedna płeć jest słabsza od drugiej. Seksizm w pracy może dotyczyć każdego zawodu i sektora gospodarki. Niełatwo jest z nim walczyć, ponieważ często zdarza się, że dyskryminujący to przełożony, kierownik, dyrektor czy prezes. Osoby zajmujące wysokie stanowiska w danej firmie mogą czuć się bezpiecznie i bezkarnie, jednak musimy pamiętać, że każde zachowanie seksistowskie powinno spotkać się z odpowiednią reakcją. Zobacz także: Seksizm: jak z nim walczyć? Prawdopodobnie każda czy każdy z nas spotkał się kiedyś z dyskryminacją ze względu na płeć, na przykład w postaci zaczepiania na ulicy, niewybrednych żartów, czy nawet problemów w osiągnięciu określonych celów zawodowych, ze stricte seksistowskich przyczyn. Ekspozycja na tego typu zachowania może być niezwykle przykra i upokarzająca, a nawet prowadzić do załamania nerwowego u pokrzywdzonej osoby. Jak walczyć z seksizmem? Przede wszystkim nie przechodzić koło niego obojętnie. Każde niepożądane zachowanie seksistowskie powinno być od razu zgłaszane odpowiedniej osobie lub instytucji. Może być to przełożony, urząd pracy, a w przypadkach bardzo ciężkich nadużyć, nawet pozew sądowy. Zachowania seksistowskie nie powinny być w żadnym wypadku ignorowane lub zamiatane pod dywan, ponieważ zaniechanie podjęcia akcji i wyciągnięcia konsekwencji, będzie przyczyniać się do pogłębiania problemu. Walka z seksizmem musi opierać się również na zapobieganiu. Dzieci powinny być od najmłodszych lat wychowywane w myśl równości płciowej, empatii i szacunku do drugiego człowieka. Pociechom powinno wpajać się, że każdy człowiek jest równy, bez względu na jego płeć, a wszelkie zachowania przejawiające jakiekolwiek objawy dyskryminacji, powinny spotykać się z odpowiednią reakcją. To Rada Europy przyjęła pierwszą międzynarodową definicję seksizmu W 2019 roku Rada Europy przyjęła pierwszą międzynarodową definicję seksizmu. Komitet Ministrów RE zdefiniował go jako każde działanie, gest, wizualna reprezentacja, wypowiedź ustna lub pisemna, praktyka lub postępowanie oparte na przekonaniu, że osoba lub grupa osób jest gorsza z powodu swojej płci, występujące w sferze publicznej lub prywatnej, online i offline, a także objawianie się historycznie nierównych relacji władzy między kobietami i mężczyznami, które prowadzi do dyskryminacji i uniemożliwia pełny rozwój kobiet w społeczeństwie. Skutki tego typu działań to między innymi: naruszenie wrodzonej godności lub praw osoby lub grupy osób, fizyczna, seksualna, psychologiczna i socjoekonomiczna krzywda lub cierpienie osoby lub grupy osób, stworzenie zastraszającego, wrogiego, upokarzającego, poniżającego lub obraźliwego środowiska, stworzenie bariery dla autonomii i pełnego przestrzegania praw człowieka lub grupy osób, podtrzymywanie i wzmacnianie stereotypów na temat płci. W opublikowanym dokumencie Komitet Ministrów RE pokazuje też relację między seksizmem a przemocą wobec kobiet i dziewcząt, podkreślając, że zachowania seksistowskie przyczyniają się do powstawania atmosfery zastraszania, strachu, dyskryminacji, wykluczenia i niepewności, która ogranicza możliwości i wolność jednej z płci. Członkowie Komitetu Ministrów Rady Europy podkreślili, że seksizm jest powszechny we wszystkich społeczeństwach i sektorach, a także wystosowali apel do państw członkowskich RE o zwiększanie świadomości społecznej na temat seksizmu, oraz szybkie reagowanie na wszelkie jego przejawy ze strony osób publicznych. W rekomendacji został zawarty prawny mechanizm do walki ze zjawiskiem seksizmu, który obejmuje działania takie jak: zmiany prawne definiujące i potępiające seksizm, wprowadzenie szeregu kar za zachowania seksistowskie oraz mowę nienawiści związaną z dyskryminacją jednej płci, różne sposoby pomocy dla ofiar zachowań seksistowskich. W upalne dni fryzura psa ma ogromne znaczenie. I wcale nie chodzi tu o wygląd czworonoga, a o jego przetrwanie latem, kiedy to słońce potrafi przecież ładnie przygrzać. Pewnie wielu właścicieli zastanawia się, czy ostrzyc psa na lato. Czy ostrzyc psa na lato? Jeśli jest to pies, dla którego w przyszłości nie przewidujemy kariery wystawowej, to skrócenie włosa jest zalecane. Należy jednak pamiętać, że sierść w pewnym stopniu chroni przed słońcem. Dlatego nawet w największe upały nie należy strzyc psa do skóry. Może to bowiem doprowadzić do podrażnienia lub nawet poparzenia. Najbardziej narażona na oparzenia słoneczna jest delikatna skóra psa bezwłosego, np. grzywacza chińskiego. Każdy opiekun takiego czworonoga musi pamiętać, aby przed wyjściem na spacer wysmarować go odpowiednim kremem z filtrem. Pamiętajmy również o tym, że podczas upałów zwykle wydłuża się czas oczekiwania na wizytę u psiego fryzjera. Nie zawsze zatem uda się z dnia na dzień pozbawić naszego psiaka ciepłego futra. Aby doraźnie ulżyć zarośniętemu pupilowi, podczas upałów możemy okrywać go mokrymi ręcznikami. Poza odpowiednio ostrzyżoną sierścią ważna jest taka organizacja dnia, aby niepotrzebnie nie narażać psa na długotrwałe działanie promieni słonecznych i wysokich temperatur. Starajmy się nie wyprowadzać czworonoga w południe, a na dłuższe spacery wybierajmy się rano i wieczorem. Jak pielęgnować sierść psa latem? Wydaje się, że psy północne, jak husky przez swoją sierść męczą się w upalne dni. Jednakże ich sierść spełnia pewną rolę – zimą jest izolatorem przed zimnem, a latem izoluje przed wysokimi temperaturami. Właściciele tych psów powinni pamiętać, aby tych psów nie strzyc latem zbyt mocno. Warto jednak skupić się na zadbaniu ich sierści poprzez regularne szczotkowanie. Jest to o tyle ważne, że jeśli skóra psów, które mają długą i gęstą sierść, nie będzie zadbana, poprzez brak odpowiedniej wentylacji, zaczną powstawać na niej rany i odparzenia. Zabieg szczotkowania należy wykonywać również psów krótkowłosych. Dzięki temu sierść nie będzie miała kołtunów i dodatkowo pozbędziemy się martwego włosia czy usuniemy brud u psa. Autor: Ewa Grabowska Rasy kotów domowych Mimo rosnącej popularności adopcji, koty rasowe wciąż można znaleźć w wielu polskich domach. Nic dziwnego – rasy kotów mają określony wygląd i docelową wielkość. Opiekunowie, którzy decydują się na zakup kota z hodowli, wiedzą także, jaki charakter będzie miał ich zwierzak. Rasy kotów różnią się bowiem nie tylko wyglądem, długością sierści i wielkością, ale także temperamentem, skłonnością do zabawy lub lenistwa oraz określoną ufnością wobec ludzi. Jaką rasę kota wybrać? Oto wszystkie rasy kotów domowych – duże, małe, najpopularniejsze rasy długowłose i krótkowłose, a także rasy kotów egzotycznych i hybrydy. Ile jest ras kotów? Według największej organizacji zrzeszającej hodowców kotów rasowych FIFe (pol. Międzynarodowa Federacja Felinologiczna) istnieje 48 ras kotów. Wiele z nich występuje w różnych odmianach barwnych. Uznane przez tę organizację wszystkie rasy kotów domowych podzielone zostały na cztery kategorie według systemu EMS: Kategoria I – koty perskie i egzotyczne (np. kot perski) Kategoria II – koty półdługowłose (np. kot maine coon) Kategoria III – koty krótkowłose i somalijskie (np. kot bengalski) Kategoria IV – koty syjamskie i orientalne (np. kot syjamski) Nie są to jednak wszystkie rasy kotów występujące na świecie. Wiele nowo powstałych ras nie zdobyło uznania FIFe, można je jednak hodować i kupić w innych organizacjach, takich jak TICA czy WCF. Najpopularniejsze rasy kotów domowych są jednak akceptowane we wszystkich organizacjach felinologicznych. Jaką rasę kota wybrać? Rasy kotów domowych mogą mieć bardzo różnorodny charakter. Jedne, takie jak persy czy brytyjczyki, są spokojne i delikatne, a od szalonych zabaw wolą wylegiwanie się na kanapie. Inne rasy kotów domowych, takie jak szkocki kot zwisłouchy, ragdoll czy kot tonkijski uwielbiają głaskanie i cały dzień mogłyby spędzić na kolanach człowieka. Wśród ras kotów domowych można znaleźć także bardziej aktywne koty potrzebujące ogromu zabawy – koty syjamskie, sfinksy i devon rexy – jak również rasy kotów chodzące wyłącznie własnymi ścieżkami, jak kot norweski leśny czy nebelung. Dlatego każdy, kto marzy o rasowym kocie, znajdzie rasę, która spełni jego potrzeby i odnajdzie się w jego trybie życia. Czym jest kot rasowy? Rasa kota to nie tylko jego wygląd – to także udokumentowane pochodzenie. Każdy rasowy kot musi posiadać rodowód poświadczający, że jego przodkowie również wywodzili się z hodowli. Chcąc kupić kota rasowego, musimy wystrzegać się pseudohodowli. Niestety wiele najpiękniejszych ras kotów domowych padło już ofiarą pseudohodowców, którzy nieraz rozmnażają ze sobą chore, blisko spokrewnione koty wyłącznie dla zysku. Jeśli decydujemy się na kota rasowego, powinniśmy wybrać hodowlę zarejestrowaną w FIFe lub innej międzynarodowej organizacji felinologicznej, która wymaga od hodowców, by dbali o swoje zwierzęta i badali je pod kątem chorób dziedzicznych. Wszystkie rasy kotów pochodzące z dobrych hodowli powinny być sprzedawane z rodowodem oraz książeczką zdrowia potwierdzającą aktualne szczepienia i badania. Duże rasy kotów Największe rasy kotów domowych cieszą się ogromną popularnością wśród kociarzy. Są niezwykle efektowne i wzbudzają podziw w wielu osobach. Rasy kotów dużych to przede wszystkim koty długowłose – maine coon, kot norweski leśny i kot syberyjski. Mogą one ważyć nawet do 15 kg! Rasy te obdarzone są często spokojnym charakterem i niemal psim usposobieniem. Wśród największych ras kotów znaleźć można także krzyżówki z innymi gatunkami, między innymi z serwalem czy dzikim kotem błotnym, czyli koty savannah, ashera i chausie. Te rasy kotów domowych mogą mieć trudny charakter ze względu na domieszkę „dzikiej krwi”, są także wyjątkowo drogie. Duże rasy kotów obejmują też bardziej popularne rasy, takie jak kot brytyjski i ragdoll, które dorastają nawet do 11 kg. Małe rasy kotów Do najmniejszych ras kotów domowych zalicza się przede wszystkim rasy nieuznane przez FIFe. Są to zazwyczaj nowe, zminiaturyzowane rasy kotów powstałe w przeciągu ostatnich kilkudziesięciu lat. Małe rasy kotów są niezwykle drogie i mogą być obciążone licznymi wadami genetycznymi. Najmniejsza rasa kota to pers miniaturowy, który jako dorosły mieści się do filiżanki. Drugą znaną miniaturką jest toy bobtail, który całe życie wygląda jak trzymiesięczny kociak. Nieco większe, ale wciąż małe rasy kotów to singapura i cornish rex – są to najzdrowsze z małych ras i mogą ważyć maksymalnie 3 kg. Ciekawą, nieuznaną przez FIFe rasą kota domowego jest kot munchkin, który za sprawą mutacji ma wyjątkowo krótkie łapki. Najmniejszy w historii munchkin miał w kłębie jedynie 13 cm! Małe rasy kotów to bardzo różnorodna grupa – znajdują się w niej zarówno żywiołowe, wiecznie chętne do zabawy kociaki, jak i poważniejsze, stateczne mruczki. Rasy kotów długowłosych Wśród kotów długowłosych znajdziemy najpiękniejsze rasy. Obfitym futrem obdarzone są między innymi najpopularniejsze rasy kotów, takie jak ragdoll, pers, turecka angora czy maine coon. Rasy kotów długowłosych wymagają czasochłonnej pielęgnacji, częstego czesania i podawania pasty odkłaczającej – zalegające w kocim przewodzie pokarmowym kłaczki mogą powodować wymioty. Najpopularniejsze rasy kotów w Polsce Do najpopularniejszych w naszym kraju ras kotów domowych zaliczamy zarówno rasy długowłose, jak i krótkowłose. Najpopularniejsze rasy kotów w Polsce to te obdarzone długim futrem – persy, maine coony, ragdolle i koty syberyjskie, charakteryzujące się spokojnym usposobieniem. Niezwykłą popularnością cieszą się także koty brytyjskie krótkowłose – towarzyskie, proste w pielęgnacji i niekłopotliwe. Inne częso spotykane krótkowłose rasy kotów domowych to koty syjamskie i bengalskie, które są aktywnymi towarzyszami rodziny. Jeśli jednak za odrębną rasę uznać zwykłego kota domowego (zwanego także dachowcem), to właśnie on przewyższa swą popularnością wszystkie inne rasy kotów. Rasy kotów domowych nieuznane przez FIFe Istnieje niezliczona ilość ras kotów domowych, a wciąż powstają kolejne. Nie wszystkie jednak zdobyły uznanie FIFe i innych organizacji felinologicznych. Do nieuznanych ras kotów należą przede wszystkim najnowsze wynalazki hodowców, takie jak munchkin, lykoi czy toyger. Znaleźć tu można także krzyżówki z innymi gatunkami (rasy hybrydowe) – na przykład kota savannah skrzyżowanego z serwalem i eksperymentalne rasy kotów, takie jak ryś amerykański.

jest taka rasa psów tekst